In onze Parijse tijden organiseerden we regelmatig dinnerparties voor vrienden. Het appartement aan de rue de Chabrol in het tiende was er perfect voor.

Tijden veranderen, we wonen nu in StGé en dinnerparties zijn lunchparties geworden. Waarom? Het heeft veel te maken met de bereikbaarheid. In Parijs is het eenvoudiger met de metro te komen en een taxi terug te te nemen. StGé ligt op zo`n 18 km van Parijs waar onze meeste vrienden wonen.

Dus zijn we overgestapt op Sunday lunches. Onze gasten komen tegen elf uur. We nemen ze mee op een toer door het dorp, bezoeken de grote openlucht markt. En als er tijd over is, na de lunch, een `uitbuikwandeling` in het kasteelpark. Tegen half een is het apérotijd. En gaan we tegen enen aan tafel.

Op 11 oktober was het de `eer` aan Nathalie, Yann en Véronique. Voorgerecht: oesters, hollandse haring en pelgarnalen; in Nederland noemen we deze `hollandse garnalen`. Hoofdgerecht: een mooi stuk rundvlees `merlan`, de nederlandse term is `diamanthaas`, met groenten van het seizoen, gevolgd door een kaasplateau met vers fruit.

Het is moeilijk van te voren te weten of het klikt tussen de gasten. Maar we hoefden niets te vrezen. Véronique en Nathalie zijn beiden opgegroeid in de Denain regio, dus `noordelingen`. Nathalie was, tot voor kort, communicatiemedewerker bij Peugeot PSA. Geen gebrek aan gespreksstof wanneer journalisten bij elkaar zijn. De tijd vloog voorbij en tegen half vijf vetrokken ze alledrie, om op tijd thuis te zijn voor de rugbymatch France tegen Australië. Yann en Véronique waren met de auto gekomen en gaven Nathalie een lift.

Op 26 september hadden we weer een keertje afgesproken met Fons in Dieppe. Het beloofde mooi weer te worden en we besloten om dit keer weer eens echt voor de vismarkt te gaan. Dus niet bij het scheiden van de markt, pas tegen elven, aankomen.

De wekker om 06.30 gezet, oef, dat is wel erg matinaal. Douchen, een espressootje, een yoghurt, een eitje. We zaten om 07.30 in de auto. En we waren er om 09.15. Op naar de vismarkt die idd nog een mooi aanbod had. We kochten twee St Pierres en twee carrelets. Ik had Fons een smsje gestuurd dat we er waren. We kwamen hem tegen op de markt en we zouden later met hem afspreken op een van de vaste koffieplekken.

Op de markt, bij onze vaste kaaskraam, eitjes, een Neufchatel, een camembert en een halve Pont l`Eveque gekocht. Daarna koffietijd met Fons en zijn ooms en een tante. Helaas had de Turbot, het restaurantje waar je vroeger kon binnenlopen zonder reservering, pas een tafeltje beschikbaar om 14.00. Dus niet!

Op aanraden zijn we naar Newhaven gegaan. Het was aardig. We wilden nog oesters kopen in Pourville dus tegen vieren was het afscheidnemen van Fons.

We waren tegen 19.00 weer thuis, de auto rook naar vis, oesters en kaas.

En dan de haring.

Op 2 oktober hebben we weer zoals vanouds een haringavond gehad in Parijs. Ook dit keer had Marcel, als voorzitter van de NLVP, haringen kunnen regelen. Het was een gezellige avond met oud-bekenden en nieuwe gezichten in Bistro Marguerite.

De avond kreeg nog een staartje. We misten de laatste trein naar huis en daar stonden we dan op het Rueil-Malmaison station om 00.30. Een stationsmedewerker zei `neemt u maar de nachtbus, had u maar een trein eerder moeten nemen`.

Eensklaps klonk er een vriendelijke stem, die vroeg `waar gaat u naar toe? Ik woon ook in Saint-Germain-en-Laye. U kunt meerijden als u wilt`. De stem hoorde bij de stationsbeheerder. We werden keurig afgezet op Place Royale. Service bestaat nog steeds.